ANNA PIKURA

Witajcie!
Dzisiaj parę słów o wyjątkowym kwasie hialuronowym :).

Za tą dziwną nazwą kryje się substancja dobrze nam znajoma. Znamy ją, bo gdy patrząc w lustro widzimy ładną, jędrną, zdrowo wyglądającą twarz, wiedzmy, że to jego zasługa. Jeśli natomiast oglądamy skórę zwiotczałą, postarzałą, ze zmarszczkami i bruzdami, szorstką i zszarzałą, znak to najpewniejszy, że nasz dobry znajomy niewątpliwie gdzieś się ulotnił.

Na szczęście ani uzyskiwanie kwasu hialuronowego, ani jego aplikacja nie nastręczają dziś problemów, jeśli więc stwierdzamy, że nasz wygląd zewnętrzny nie nadąża za naszym optymistycznym stanem ducha, nic nie stoi na przeszkodzie, aby mu w tym skutecznie pomóc.

Kto zaczą?
Kwas hialuronowy... nie jest wcale kwasem, ale cukrem! To naturalny mukopolisacharyd, obecny w tkankach naszego ciała, a także we wszystkich organizmach żywych – wszędzie zresztą ma tę samą budowę. Jego cechą charakterystyczną jest niebywała zdolność wiązania wody (jedna jego cząsteczka wiąże aż 250 cząsteczek wody!), ma też właściwość wspomagania dostarczania tkankom substancji odżywczych. Jeśli zaczyna go brakować, elastyczność zaczynają tracić włókna kolagenu, tworzącego podporę skóry i szkielet innych tkanek.
Przykre tego efekty widać gołym okiem, ponieważ w naszym organizmie kwas hialuronowy (w postaci hialuronianu sodu) rezyduje przede wszystkim w skórze (aż 50% całej jego ilości w naszym ciele). Poza skórą występuje też w tkance łącznej innych narządów, w mazi stawowej – to on odpowiada za jej lepkość, za smarowanie powierzchni stawowych i dostarczanie chrząstkom substancji odżywczych – a także w ścianach naczyń krwionośnych, w ciele szklistym oka i w filmie łzowym oraz w płynach ustrojowych.

Zrobił furorę
Ponieważ jest dla nas substancją w pełni fizjologiczną, jego stosowanie nie grozi uczuleniem ani odrzuceniem. Jest wykorzystywany szeroko w medycynie (nie tylko estetycznej, ale również m.in. w ortopedii i stomatologii w przypadku zmian zwyrodnieniowych, w chorobach nowotworowych, przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, w schorzeniach wątroby i oczu. Można go nawet łykać jako suplement diety (w postaci wielkocząsteczkowej) – poprawi nawilżenie nie tylko skóry, ale wszystkich tkanek.
Właściwości kwasu hialuronowego nie mogły oczywiście pozostać niezauważone przez przemysł kosmetyczny. Jego zalety regenerujące i łagodzące wykorzystuje się w kosmetykach specjalistycznych, np. wspomagających proces gojenia się ran, ochronnych. Stosuje się go również w preparatach pielęgnujących do oczu, np. przy zespole suchości oka bądź dla użytkowników soczewek kontaktowych.
Bywa on też częstym składnikiem typowych kremów do twarzy i szyi, jednakże efekty ich działania są jedynie doraźne, pielęgnujące, nie pozwalają na wygładzenie zmarszczek i przywrócenie skórze jędrności. Dodaje się go również do szamponów, balsamów, odżywek, a nawet pomadek do ust, aby nadać im walory nawilżające.
Pełnię swych możliwości kwas hialuronowy wykazuje natomiast w bardziej zaawansowanych zastosowaniach,

W medycynie estetycznej
Służy do wypełniania zmarszczek, bruzd i fałdów, a także do modelowania twarzy, np. policzków, nosa, ust, oraz do korygowania różnych elementów sylwetki, np. nóg czy pośladków (wcześniej stosowano go też przy modelowaniu biustu, dziś już się tego nie robi). W tym celu stosuje się technikę mezoterapii, wykonując iniekcje cieniutką igłą precyzyjnie w zaplanowane miejsca. Dzięki swym właściwościom wchłaniania wody kwas hialuronowy mocno pęcznieje, wygładzając bruzdy bądź korygując kształt twarzy czy ust. Mezoterapię z użyciem kwasu hialuronowego stosuje się również jako zabieg witalizujący, przywracający skórze jej właściwe funkcje.
Kwas hialuronowy jako substancja całkowicie naturalna i bezpieczna dla naszego organizmu, stopniowo ulega biodegradacji, dlatego zabiegi trzeba regularnie powtarzać (zazwyczaj 1-3 razy w roku, w zależności od indywidualnych cech, np. wieku, stanu zdrowia, mniej bądź bardziej higienicznego trybu życia – przy niewłaściwej diecie, paleniu papierosów, zbytnim nadużywaniu słońca szybciej się zużywa).

Młodość w czystej postaci
Kwas hialuronowy w czystej formie, jako żel bez żadnych dodatków, pozyskiwany dzięki wyselekcjonowanym szczepom bakterii, może być też stosowany samodzielnie w domu oraz w procedurach kosmetologicznych.
Jego zaawansowane technologicznie preparaty zawierają kwas o zróżnicowanym ciężarze cząsteczkowym (kwas hialuronowy wielko-, średnio- i małocząsteczkowy), dzięki czemu działają kompleksowo na różnych poziomach skóry, od naskórka po warstwę podporową. Przykładem jest preparat Hyaluronist marki ANNA PIKURA, naturalny, czysty kwas hialuronowy 3% (najwyższe dopuszczalne w kosmetologii stężenie), uzyskany autorską metodą, który przenika przez naskórek i dociera aż do skóry właściwej, na nowo wypełniając „materac” stanowiący podporę skóry i nawilżając włókna kolagenowe. Jednocześnie polepsza metabolizm i mikrokrążenie, nawilża wszystkie warstwy skóry, usprawnia proces jej odżywiania, przyśpiesza odnowę komórkową, a zarazem tworzy ochronny film na powierzchni naskórka.
Skutki? Wygładzanie zmarszczek, poprawa jędrności i elastyczności skóry, długotrwałe nawilżenie, wygładzenie i napięcie naskórka, a także łagodzenie podrażnień (jest idealny po goleniu).

Pomocny zawsze i każdemu
Niebagatelną zaletą czystego kwasu hialuronowego – w odróżnieniu od innych produktów nawilżających – jest to, że można stosować go także zimą. Nie powoduje pękania naczyń krwionośnych pod wpływem zmian temperatury, wręcz przeciwnie – wzmacnia je.
W dodatku nadaje się do każdego typu skóry – bo w każdej skórze, czy to suchej, czy tłustej, czy trądzikowej, czy normalnej – spełnia te same niezbędne funkcje.
Oczywiście najbardziej spektakularne rezultaty zaobserwujemy w przypadku skóry w potrzebie, gdzie deficytu kwasu hialuronowego są widoczne gołym okiem: dojrzałej, zwiotczałej, ze zmarszczkami, przesuszonej bądź suchej, problematycznej, podrażnionej.
Ważny jest sposób aplikacji – kwas hialuronowy jest silnie higroskopijny, nie żałujmy mu więc wilgoci i przed jego nałożeniem obficie zwilżajmy skórę wodą dobrej jakości, najlepiej bogatą w substancje odżywcze (np. różaną mgiełką AP Mist Rosarium), które kwas hialuronowy przetransportuje w głąb skóry. Starannie go wklepujmy i wmasowujmy – skóra będzie dodatkowo wdzięczna za masaż. A jeśli zaraz potem zaaplikujemy jej jeszcze odpowiednio dobrany naturalny krem (np. któryś z biokremów serii ANNA PIKURA), jego cenne składniki sprawniej i pewniej dotrą na miejsce przenaczenia.

• Podkład matujący – zazwyczaj posiada niewielką ilość składników lipofilowych (tłuszczowych i tłuszczolubnych) lub w ogólne ich nie zawiera. Zamiast tłuszczu zawiera zamienną substancję, która pozwala na dobre rozprowadzenie i utrzymanie się kosmetyku na twarzy. Zazwyczaj w postaci musu lub w płynie. Często na opakowaniu widnieje napis "oil free". Nadaje się do skóry tłustej i mieszanej. Taki podkład pochłania nadmiar sebum (oczywiście w założeniu, zazwyczaj pochłania tylko jego część).
• Podkład rozświetlający – w składzie znajdziemy standardowo pigmenty oraz substancje lipofilowe oraz odbijające światło. Dobrze komponuje się z cerą suchą, szarawą i zmęczoną. Sprawia, że twarz wygląda młodziej i świeżo!
• Podkład kryjący – zazwyczaj o konsystencji gęstego fluidu, kremu lub w postaci sztyftu. Posiada dużo pigmentów oraz substancji tłuszczowych. Uwaga z nakładaniem – zbyt duża ilość podkładu da efekt maski! Świetnie spisze się na skórze z niedoskonałościami. Warto zaopatrzyć się podkład dobrej jakości, inaczej grozi nam zatkanie porów i wysyp jeszcze większej ilości wyprysków.
• Podkład przeciwzmarszczkowy – najlepiej działa na skórze suchej. Nie kryje bardzo mocno, a to z powodu zmniejszonej ilości pigmentów – dzięki czemu podkład nie osadza się w zmarszczkach i sprawia, że są mniej widoczne. Podkłady przeciwzmarszczkowe często zawierają, podobnie jak kremy, kwas hialuronowy i silikon, których celem jest lekkie naciągnięcie, nawilżenie i wygładzenie skóry.
• Podkład rozświetlająco-kryjący – łączy cechy obu typów, jednak działa w mniejszej skali niż każdy z nich.

• Podkłady beztłuszczowe – to najczęściej podkłady matujące.
• Podkłady nawilżające – podkłady rozświetlające i zawierające substancje tłuszczowe.
• Podkłady dla cery wrażliwej – zazwyczaj pozbawione substancji uczulających (np. zapachowych), wyprodukowane ze składników naturalnych (np. podkłady mineralne).

Witajcie!
Ostatnio dużo było postów dotyczących pielęgnacji naszego ciała, dlatego dzisiaj coś z zupełnie innej beczki! Jak wykonać analizę kolorystyczną w domu i jakie kolory w makijażu odpowiadają poszczególnym tonacjom?



Od razu chcę zaznaczyć, że wymienione poniżej podziały na cztery pory roku są podpowiedzią i w żaden sposób nie narzucają jednego danego sposobu malowania się. Jeżeli więc kochasz czerwone pomadki to naprawdę nic nie stoi ci na przeszkodzie do użycia tego czarującego koloru (pamiętaj jednak o ilości odcieni czerwonych pomadek - warto więc dobrać ten, który jeszcze podkreśli twoje piękno!). Często jednak zdarza się, że kręcimy się w drogerii w kółko i nie mamy pojęcia jaki akurat kolor cieni do oczu wybrać lub czy dany rodzaj podkładu spisze się na naszej cerze. Rzadko również sprzedawcy są na tyle dobrze przeszkoleni, że bez problemu dobiorą pasujący do nas odcień pomadki.

Zacznijmy jednak od początku. Johannes Itten to człowiek odpowiedzialny za stworzenie analizy kolorystycznej oraz podziału kolorów na cztery grupy odpowiadające czterem porom roku. I tak rozróżniamy kolory ciepłe – wiosnę i jesień, oraz zimne barwy zimy i lata. I tak pani zimie najbardziej pasują kolory jaskrawe i lodowate, pani wiosna najlepiej prezentuje się w jasnych, jaskrawych i intensywnych barwach, dla pani lata stworzone zostały delikatne pastele a pani jesień będzie wyglądać doskonale w odcieniach ciemnych, czekoladowych przełamanych brązem i złotem. Ludzie są częścią natury i to z jej kolorów powinniśmy czerpać inspirację podczas doboru makijażu czy barw ubrań.

W jaki sposób dowiedzieć się, do której pory roku należymy? Najlepiej umówić się z profesjonalną wizażystką na analizę kolorystyczną. Zwykle takie spotkanie trwa minimum dwie godziny i (oczywiście) kosztuje kilkaset złotych. Jednak to wydatek jednorazowy, a nabyta wiedza zostanie z nami do końca życia i często pomoże zapobiec nietrafionym makijażowym zakupom. Niestety, na chwilę obecną jest to ciągle mało popularna usługa w Polsce. Jedynie w największych miastach trafimy na salony kosmetyczne i fryzjerskie, które proponują analizę kolorystyczną. A szkoda, bo dzięki niej możemy:

• mieć świadomość naszej tonacji i gamy kolorów, które nam pasują;
• unikać kupna kosmetyków i ubrań, których kolory mogą nam się podobać, jednak po założeniu/nałożeniu czujemy się w nich źle i leżą niewykorzystane w szafach i na półkach. Musimy pamiętać, że nie zawsze kolor, który uważamy za piękny będzie grał z naszą tonacją a to my mamy być widoczni a nie nasze ubrania/makijaż!
• unikać eksperymentów i niepewności przy wyborze farby do włosów, kolorów makijażu czy biżuterii
• podkreślić (i to chyba najważniejsze!) naszą urodę.

Oczywiście, możemy sami spróbować zrobić taką analizę kolorystyczną. Może ona być utrudniona, ze względu na wiele podrodzajów pór roku – kolorów pośrednich. Mimo wszystko warto mniej więcej wiedzieć w jakich kolorach będzie nam do twarzy. Kiedy zdecydujemy się na własną analizę, najlepiej stanąć przed lustrem i spisać na kartce kolor/odcień karnacji, jej znaki szczególne; naturalny kolor włosów, kolor tęczówek, kolor naszych ust, kolor znamion oraz piegów. Musimy również wiedzieć w jaki sposób skóra reaguje na słońce (na jaki kolor się opala, czy najpierw robi się czerwona, czy jest podatna na oparzenia słoneczne). Kiedy już wiemy to wszystko, możemy dopasować nasze kolory do odpowiedniej pory roku.
W tym artykule opiszę cztery pory roku z trzema podtypami każdy. Mam nadzieję, że znajdziecie wśród nich waszą tonację.

WIOSNA
– wiosna jasna – jeżeli masz jasnoniebieskie bądź niebieskozielone oczy, jasne włosy nawet ze złotymi naturalnymi pasemkami i jasną często wrażliwą i naczynkową skórę.
Twoje kolory to przede wszystkim jasne pastele, np. łososiowy, brzoskwiniowy, kolor ecru, waniliowy oraz morski.
– wiosna ciepła – jeżeli brak w twojej kolorystyce zimnych barw. Posiadasz ciepły kolor cery, oczu i włosów oraz złote piegi. Przykładami ciepłej wiosny są Nicole Kidman oraz Charlize Theron.
Twoje kolory to: turkusowy, brązowy w ciepłym odcieniu, khaki, mocny żółty, morski czy granatowy.
– wiosna czysta – twoje kolory to magia kontrastów i brak szarych pigmentów. Jesteś czystą wiosną, jeżeli masz oczy w ciepłych odcieniach zieleni, miodu, turkusu czy brązu, twoja cera jest bardzo jasna, złotawa i brzoskwiniowa a włosy oscylują między miodowym do orzechowego brązu.
Twoje kolory choć bardziej intensywne od poprzednich nadal są podobne, to: turkusy, chabry, kolor łososiowy i morski.

Wszystkie wiosny powinny unikać ciemnych kolorów, które przygaszą ich delikatną urodę. Wiosna to synonim świeżości i nowej energii!

• Jaki powinnaś wybrać podkład? brzoskwiniowy, jasnobeżowy bądź złocistobrązowy.
• Jaki powinnaś wybrać róż? rdzawy.
• Jaki powinnaś wybrać cień do powiek? oliwkowy, khaki, czekoladowy, rdzawy, brązowy, groszkowy, zielony (w barwie mchu).
• Jaką powinnaś wybrać pomadkę? pomarańczową, rudą ceglastą, beżowobrązową lub łososiowoczerwoną, by pasowały do twoich ust o ciepłym czerwonawym odcieniu!

LATO
– lato jasne – jeżeli masz blond włosy, często z popielatą poświatą, cerę delikatną o szarawym odcieniu oraz jasnozielone, jasnoniebieskie lub zielononiebieskie oczy. Kolorystyka podobna do jasnej wiosny.
Twoje kolory to liliowy, pudrowy róż, cytrynowy (pastele), miętowy, lazurowy, wrzosowy.
– lato chłodne – kolory wyrazistsze od poprzednika. Chłodniejsze. Jeżeli masz beżową cerę, włosy w kolorze mysiego blondu, często ze złotymi refleksami i szare, szaro-zielone bądź szaroniebieskie oczy.
Twoje kolory to różowy, granatowy, khaki, morski, lawendowy, ciemny czekoladowy i ciemny szary, szmaragdowy.
– lato oliwkowe/zgaszone – jeżeli masz oliwkową cerę, nawet z szarymi odcieniami, oczy brązowe bądź piwne a włosy pomiędzy jasnym a średnim brązem.
Twoje kolory to: grafitowy, pudrowy różowy, winny czerwony, cappucino.

W odróżnieniu od złocistych piegów i czerwonawych ust wiosny, lato ma piegi szarobrązowe i delikatne, różowe usta. Lato to synonim naturalności i zwiewności.

• Jaki powinnaś wybrać podkład? porcelanowy, bardzo jasny.
• Jaki powinnaś wybrać róż? różowy, łososiowy.
• Jaki powinnaś wybrać cień do powiek? miętowy, fiołkowy, gołębi, złocistobrązowy, kremowy w kolorze szampana.
• Jaką powinnaś wybrać pomadkę? łososiową, koralową, makową, pomarańczowoczerwoną.

JESIEŃ
– jesień ciepła – przypomina ciepłą wiosnę, jednak jest bardziej zdecydowana kolorystycznie. Jesteś ciepłą jesienią, jeżeli masz rude włosy, oczy w ciepłych kolorach, np. w brązach oraz jasną, mleczną cerę. Julianne Moore to przykład ciepłej jesieni.
Twoje kolory to: pomidorowy, żółty (intensywny), brązowy, łososiowy (ciepły), pomarańczowy, ceglany, khaki, makowy).
– jesień zgaszona – szarawa przypominająca chłodne lato. Jeżeli masz ciepły kolor cery, mysi blond bądź jasny brąz włosów oraz oczy w zimnych przygaszonych barwach.
Twoje kolory to: khaki, oliwkowy, kasztanowy, butelkowy, czekoladowy, koniakowy, ceglany. Zgaszona jesień źle znosi kontrastowe kolory!
– jesień głęboka – jeżeli twoja cera i oczy mają ciemne, ciepłe i głębokie zabarwienie (latynoskie).
Twoje kolory to: orzechowy, oliwkowy, khaki, czekoladowy, ciepły beżowy, bakłażanowy.

Wszystkie jesienie powinny unikać srebra. Rude lub złocistobrązowe piegi oraz intensywnie czerwone usta jesieni doskonale wyglądają w intensywnych barwach! Jesień to synonim blasku oraz ciepła.

• Jaki powinnaś wybrać podkład? różowobrązowy, w odcieniach brązu.
• Jaki powinnaś wybrać róż? jasny róż.
• Jaki powinnaś wybrać cień do powiek? fioletowy, jasny granatowy, turkusowy.
• Jaką powinnaś wybrać pomadkę? liliowy, różowy, wiśniowy, malinowy, purpurowy.

ZIMA
– zima czysta – jeżeli masz nasyconą kolorystykę w chłodnych tonach. Czystym zimom często zdarzają się popękane naczynka.
Twoje kolory to kontrastowe: intensywny żółty, biały, czarny, granatowy, fuksjowy.
– zima chłodna – to typ królewny Śnieżki :) Jeżeli masz zimny odcień cery, szare tęczówki i czarne włosy jesteś chłodną zimą.  Znane osoby o tej tonacji to Liv Tyler oraz Dita von Teese.
Twoje kolory to intensywne: turkusowy, fuksjowy, biały, szary, granatowy, fuksjowy, czarny, fioletowy.
– zima głęboka – jeżeli masz śródziemnomorski typ urody: ciepły kolor cery, ciemne, brązowe lub czarne włosy i oczy.
Twoje kolory to: krwisty czerwony, szmaragdowy, czarny, biały, intensywny brązowy.

Zima nie lub zgaszonych, pastelowych barw. Stawia na intensywność i kontrast – tylko wtedy zawsze niebieskawy odcień cery i czerwone, nawet bordowe usta będą przyciągały zazdrosne spojrzenia. Zima to synonim kontrastu i wdzięku.

• Jaki powinnaś wybrać podkład? różowobrązowy, różowobeżowy, jasnoróżowy.
• Jaki powinnaś wybrać róż? jasny różowy, różowobrązowy.
• Jaki powinnaś wybrać cień do powiek? różowobrązowy, niebieski, fioletowy, morski, czarnobrązowy.
• Jaką powinnaś wybrać pomadkę? burgundową, malinową, wiśniową jasnoróżową, różowobrązową.

Dla ułatwienia warto na początek określić to, czy nasza tonacja jest ciepła czy zimna, najlepiej do tego wykorzystać kawałki złotych i srebrnych sreberek (na przykład z czekolady). Oczywiście, tak naprawdę w każdym kolorze może być nam do twarzy, jeżeli dobierzemy odpowiedni jego odcień. Wykorzystanie jednak srebrnego i złotego koloru pozwoli nam jednoznacznie określić nasze kolorystyczne preferencje. Jeżeli zatrzymamy się w niepewności pomiędzy dwiema porami roku, warto skorzystać z kilku materiałów w kolorach charakterystycznych dla jednej i drugiej i przykładać do twarzy, porównując ich wpływ na jej wygląd.

To nie twój kolor jeżeli:
- twarz jest zmęczona;
- wydaje się blada;
- wydaje się nienaturalnie zażółcona
- wydaje się poszarzała;
- usta stają się sine i niewyraźne;
- uwidaczniają się cienie pod oczami;
- oczy wydają się pozbawione blasku;
- twarz wydaje się być pozbawiona ekspresji i wyrazu.

To twój kolor jeżeli:
- skóra wydaje się świeża i zdrowa;
- kolor warg jest wyraźniejszy;
- nie widać tak bardzo podkrążonych oczu i rozszerzonych naczynek;
- oczy intensywnie błyszczą, widać ich kolor;
- twarz nabiera wyrazu i ekspresji.

Pamiętajcie, żeby wszystkie kolory porównywać przy dziennym świetle!
To już wszystko na dzisiaj, w następnym poście zapewne więcej będzie o kosmetykach kolorowych :)
Do zobaczenia!

Witajcie!

Kolagen typu I – to najpowszechniejszy kolagen występujący w ludzkim ciele. Znajduje się w skórze, tkance podskórnej, ścięgnach, tkance bliznowatej i łączącej kości.
Kolagen typu II – jest jednym z budulców chrząstek stawowych.
Kolagen typu III – jest składnikiem włókien tkanki łącznej właściwej siateczkowej, pojawia się także podczas zabliźniania się ran w tkance z fibroblastów.
Kolagen typu IV – pomiędzy tkankami organizmu tworzy się cienka membrana z mikrowłókien międzytkankowych. Kolagen typu IV jest budulcem ów mikrowłókien, czyli błony podstawnej.
Kolagen typu V – dopełnia kolagen typu I, pojawia się na obrzeżach tkanek tworzących blizny, zwany śródmiąższowym.
Kolagen typu VI – spełnia te same funkcje, co poprzedni typ, jest jego odmianą.
Kolagen typu VII – to składnik tkanki nabłonkowej w skórze i na powierzchni tętnic.
Kolagen typu VIII – to budulec śródbłonka odpowiedzialnego za konstrukcję błon śluzowych oraz wnętrza żył i tętnic.
Kolagen typu IX, X, XI – budulce chrząstek, zawsze towarzyszą kolagenowy typu II.
Kolagen typu XII – towarzyszy kolagenowi I i III jako składnik tkanek.

Kolagen. Na rysunku widać jego charakterystyczną budowę.

Kolagen ma bardzo specyficzną budowę – właśnie dlatego dopiero niedawno specjalistom z dziedziny kosmetologii udało się odtworzyć właściwości kolagenu poza organizmem człowieka. Kolagen posiada regularną strukturę. Każdy łańcuch kolagenu zawiera powtarzające się triady aminokwasów. Aminokwasy, które pojawiają się w łańcuchach to zawsze glicyna a także prolina, hydroksyprolina oraz hydroksylizyna. Dwa ostatnie tworzone są z poprzednich w procesie enzymatycznym, do którego niezbędna jest witamina C! To dlatego, podczas przyjmowania suplementów z naturalnym kolagenem tak ważne jest stałe i wysokie stężenie witaminy C w ludzkim organizmie.

CIEKAWOSTKA: zatrzymanie syntezy kolagenu spowodowane brakiem witaminy C powoduje szkorbut – chorobę, która polega na uszkodzeniu skóry, błony śluzowej oraz na wypadaniu zębów. Szkorbut to choroba, która przed laty najczęściej występowała wśród marynarzy, żołnierzy obleganych twierdz lub wśród zesłanych na Sybir. Objawy szkorbutu widać u ludzi po ok. 70 dniach diety pozbawionej kwasu askorbinowego.

Każda cząsteczka kolagenu (dzięki swojej regularnej budowie) tworzy podjednostki złożone z trzech cząstek – czyli tropokolageny. Ów skręcone ściśle cząstki o budowie helisy posiadają wielkość 0,3 nm czyli są aż o 0,06 nm mniejsze od pozostałych białek. Kolagen jest charakterystycznym elastycznym rusztowaniem utrzymującym narządy wewnętrzne na swoim miejscu. Potrafi odpowiednio dopasować się do warunków zewnętrznych związanych z obciążeniem mechanicznym a także zmianami hormonalnymi i naczyniowymi.

Współcześnie kolagen stosuje się w praktycznie każdej dziedzinie życia.  Od produktów spożywczych (osłonka do kiełbas, składnik żelatyny) przez chirurgię (chirurgia oparzeń, chirurgia plastyczna, nośnik leków), dietetykę (kontrola wagi), farmakologię, kosmetologię, medycynę estetyczną (wypełniacz zmarszczek) po fotografię!

Kolagen jest wyjątkowym białkiem, które odpowiada za regenerację naszego organizmu, za jego młodość i zdrowie. Jak jednak poradzić sobie z jego niedoborem? Kolagen znajdziemy w wielu produktach spożywczych. Jednak w jedzeniu (galarety, nóżki, żelatyna) jest go bardzo mało, nie posiada wszystkich aminokwasów i jest trudno przyswajalny. Najlepszym wyborem będzie więc suplementacja. Przez lata stosowano w suplementach i kosmetykach kolagen bydlęcy (wołowy lub wieprzowy), który mimo, że tańszy zbytnio różni się od kolagenu ludzkiego, cząsteczki są znacząco większe, zmniejsza się więc jego wchłanialność a sam kolagen w żaden sposób nie jest w stanie zintegrować się z kolagenem w naszym organizmie. Dopiero kolagen rybi o budowie helistycznej, takiej jak u człowieka ma możliwość wkomponowania się w struktury kolagenowe w organizmie ludzkim. Ma małe cząsteczki, które są świetnie wchłanialne. Stworzony przez kosmetologów hydrat kolagenu ze skórek rybich jest idealnym składnikiem do wszelkich produktów dermokosmetycznych (oczywiście najskuteczniejszy jest, gdy stosowany w swojej jak najnaturalniejszej formie).  Natomiast liofilizat (cząsteczki pozbawione wody) hydratu, czyli zbiór wolnych aminokwasów stosuje się standardowo do suplementacji doustnej. Taki naturalny kolagen nazywa się kolagenem aktywnym biologicznie. Nie jest on łatwo dostępny z powodu swojej ceny i specyficznych warunków przechowywania (chłodne, ciemne miejsca, krótki czas ważności). Raczej nie znajdziecie go w aptekach i drogeriach, a bezpośrednio u producenta. Mimo, że kolagen biologicznie aktywny jest droższy, jest on również bardzo skuteczny.

Główne efekty stosowania kolagenu (zarówno w formie kosmetycznej jak i suplementów):

• regeneracja układu kostno-szkieletowego oraz mięśniowego;
• profilaktyka zdrowych stawów, skóry, kości, wiązadeł, ścięgien, chrząstek;
• regulacja gospodarki wodnej organizmu;
• nawilżenie (dzięki postaci biopolimeru wiążącego wodę – podczas stosowania kolagenu zawsze towarzyszyć powinny mu duże ilości wody!);
• kontrola wagi;
• regeneracja włosów, skóry, paznokci;
• stymulacja tworzenia się komórek;
• przyspieszenie wchłaniania wapnia;
• to przeciwutleniacz i źródło aminokwasów;
• kolagen rybi zawiera hydroksyprolinę działającą przeciwreumatycznie;
• redukcja bólu zwyrodnieniowego stawów.

Każdy więc powinien stosować naturalny kolagen. Kto jednak, dzięki niemu zyska najwięcej? Z pewnością sportowcy; osoby prowadzące aktywny tryb życia; osoby dbające o siebie; osoby, które przebyły różne choroby, operacje, po urazach i w okresie rekonwalescencji; kobiety przechodzące menopauzę; osoby dbające o linię; osoby z nadwagą i przeciążonymi stawami; osoby o słabej odporności; osoby starsze, osoby chcące mieć zdrowe zęby, kości i włosy oraz osoby wykonujący pracę siedzącą.

CIEKAWOSTKA: kolagen to świetne rozwiązanie na wypadające i łamliwe włosy. Także u mężczyzn, którym grozi łysienie androgenowe.

To już wszystko, co chciałam wam dzisiaj przedstawić na temat kolagenu. Jest to równie ważny składnik naszego organizmu jak woda tylko w stanie stałym :)
Pamiętajcie kolagen naturalny zawsze kupujcie od sprawdzonych producentów! Tylko kolagen rybi oraz jego regularne stosowanie, zapewnia pełnię wymienionych przeze mnie efektów!
Do następnego razu!

Witajcie!
Jak obiecałam troszkę ponad tydzień temu dziś dalej kontynuujemy kosmetyczną przygodę z olejami roślinnymi. Postanowiłam zebrać w jednym miejscu i wymienić zalety najbardziej znanych i kosmetycznie ukierunkowanych olejów roślinnych, które odejmą wam lat, dodadzą piękna i sprawią, że będziecie się czuć świetnie we własnej skórze. No i bardzo eko :)

• Olej arganowy – ten naturalny kosmetyk pochodzi z... drzewa o nazwie argania żelazna. To bardzo cenny olej , któremu nadano przydomek "Złoto Maroka". Ma piękny złocisty odcień, konsystencję wonno-oleistą i nie posiada zapachu. Doskonale się wchłania i zawiera spore ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych OMEGA 3 oraz 6 i 9 a także witaminę młodości: E. Olej arganowy wygładza i napina skórę dojrzałą, działa odkażająco oraz ochronnie na skórę problematyczną a dzięki zawartości naturalnego skwalenu, odnawia płaszcz lipidowy skóry. Niezastąpiony do demakijażu skóry wrażliwej, trądzikowej i alergicznej oraz pielęgnacji delikatnej skóry noworodków.
• Olej z owoców avocado – a dokładniej wytwarzany z ich suchego miąższu. Świetnie się wchłania. Uelastycznia i wygładza skórę. Zawiera całą gamę witamin (A, B, K, H, PP i E) oraz nienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy, proteiny i lecytynę. Łagodzi, regeneruje i działa przeciwalergicznie (stosowany w leczeniu egzemy i łuszczycy). Co ciekawe posiada naturalny faktor ochronny przed promieniowaniem słonecznym! Jest bardzo trwały, jeżeli przechowamy go w odpowiednio zimnym miejscu. Olej z awokado znajdziemy w balsamach, kremach do cery dojrzałej, odżywkach do włosów, żelach/płynach do kąpieli, czy jako składnik olejków do masażu.
• Olej z arbuza – raczej z jego pestek :) Jego konsystencja charakteryzuje się lekkością a działanie delikatnością. Posiada ogromne ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych. Warto stosować go, jeżeli chcemy odżywić i nawilżyć naszą skórę a także pozbyć się podrażnień. Z powodzeniem mogą go stosować osoby o każdym rodzaju skóry, sprawdza się nawet w pielęgnacji wrażliwej skóry noworodków. Warto stosować go również na suche i łamliwe włosy!
• Olej babassu – to olej z nasion palmy właśnie o tej nazwie. Dzięki składnikom przypominającym budowę ludzkiego naskórka, świetnie się wchłania, wzmacnia i zmiękcza skórę. Posiada temperaturę topnienia podobną do temperatury naszego ciała. Zapobiega przed utratą wilgoci w głębokich warstwach skóry.
• Olej bawełniany – kolejny olej, który może pochwalić się sporą zawartością nienasyconych kwasów tłuszczowych. Świetnie regeneruje skórę i chroni ją przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych. Dzięki działaniu odżywczemu i nawilżającemu nie ma sobie równych w walce ze zrogowaciałą i spierzchniętą skórą. Nadaje się do pielęgnacji skóry alergicznej i bardzo wrażliwej.
• Olej brzoskwiniowy – świetnie współgra ze skórą wrażliwą. Jest wyjątkowo delikatny i zawiera sporo witaminy E – zwanej "witaminą młodości".

 

• Olej z kminku czarnego (czarnuszki siewnej) – czarnuszka pochodzi z Europy południowej oraz z terenów Azji wschodniej. Współcześnie, często uprawia ją się także na innych terenach (nawet w Polsce). Oprócz witaminy E i kwasów nienasyconych, kminek czarny posiada duże ilości kwasu alfa-linolenowego, kwasu olejowego i linolowego oraz olejków eterycznych. Działa przeciwalergicznie i przeciwzapalnie. Działa niczym przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.
• Olej z pestek dyni – podobnie jak olej z kminku, ten także zawiera duże ilości kwasu olejowego i linolowego a także: potas, cynk, selen, kwas palmitynowy, beta-karoten oraz witaminy A, C, D. Niezastąpiony z oznakami starzenia się skóry, wygładza zmarszczki, nawilża oraz natłuszcza skórę. Dodatkowo oczyszcza i rozjaśnia cerę. Warto stosować go na rozstępy! Oraz jako odżywczą maseczkę do włosów.
• Olej z dzikiej róży – ten najbardziej wyjątkowy wytwarzany jest w Chile. Mimo, że to olej schnący, zdziała cuda na cerach suchych, wrażliwych oraz naczyniowych i dojrzałych. W składzie zawiera kwas linolowy, alfa-linolenowy, witaminy A, B i C, flawonoidy, karotenoidy oraz garbniki. Leczy trądzik i łuszczycę. Działa przeciwzapalnie, łagodzi podrażnienia, chroni i regeneruje skórę. Wygładza drobne zmarszczki! W wersji nierafinowanej jest dosyć ciężki do nabycia, gdyż  posiada krótki termin przydatności (maksymalnie 2 miesiące – 10 tygodni).
• Olej z drzewa herbacianego – warto stosować go do pielęgnacji skóry trądzikowej. Łagodzi podrażnienia, przyspiesza gojenie ran a dodatkowo działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybicznie i antywirusowo. Połączony z dekstrynami (oligosacharydy) wzmacnia swoją skuteczność i wydłuża trwałość.
• Olej z jojoby – wytłacza się go z nasion krzewu Simmondissia chinensis californica. Doskonały dla każdego rodzaju skóry, zwłaszcza do trądzikowej i tłustej. Reguluje wydzielanie sebum, świetnie się wchłania, dzięki skwalenom skóra pozostaje nawilżona i odżywiona. Warto stosować go podczas ciąży i po niej, aby zapobiec lub już pozbyć się rozstępów. Równie skutecznie działa na łupież, zapalenia skóry i poparzenia słoneczne. To dosyć popularny olej, dlatego nie ma problemu z zaopatrzeniem się w niego na naszym rynku kosmetycznym.
• Olej kokosowy – odżywi i nawilży wszystko, co suche. Doskonały dla bardzo suchej skóry i przesuszonych i zniszczonych włosów. Jeden z jego składników – kwas laurynowy – łagodzi, przyspiesza gojenie się ran oraz odkaża i działa antybakteryjnie, co sprawia, że jest doskonałym pomocnikiem w walce z trądzikiem! Olej kokosowy zachowuje się niczym ochronny faktor przeciwsłoneczny – SPF 10! Ponadto ma działanie antyalergiczne.
• Olej z krokosza barwierskiego – inaczej olej saflorowy. Doskonale spisze się podczas pielęgnacji skóry tłustej i trądzikowej. Dzięki nienasyconym kwasom tłuszczowym, antyoksydantom oraz witaminie E w oczyszczonej formie nie podrażnia nawet wrażliwej skóry. Działa przeciwzapalnie i odkażająco. Reguluje wydzielanie sebum. Chroni skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV. Często stosuje się olej z krokosza podczas masaży.
• Olej marchwiowy – dzięki beta-karotenowi nadaje skórze piękny złocisty odcień. Witaminy z grupy B, witamina C oraz sole mineralne pomagają wygładzić i uelastycznić skórę. Olej marchwiowy łagodzi podrażnienia związane z poparzeniami słonecznymi, chroni przed promieniowaniem UV i posiada działanie antyrodnikowe. Nawilża skórę i zmiękcza naskórek.
• Shea Butter – czyli olej z masłosza, wytłaczany właśnie z owoców afrykańskiego drzewa orzechowego o tej nazwie. Chroni, pielęgnuje i koi skórę. W jego składzie znajdziemy witaminy A i E oraz naturalną alantolinę. Świetnie spisze się przy pielęgnacji połamanych włosów. Poradzi sobie także z trądzikiem, łuszczycą i różnymi dermatozami. Masło shea działa antystarzeniowo!
• Olej migdałowy – nie posiada zapachu i smaku, tłoczony ze słodkich migdałów łagodzi i pielęgnuje każdy rodzaj skóry, zwłaszcza suchą i wrażliwą (także u najmłodszych). Dzięki witaminom A i E skóra staje się lepiej ukrwiona i mocniejsza, zyskuje ładniejszy koloryt. Olej ten odżywia i regeneruje skórę, chroni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi i jest antyalergiczny! Warto stosować go podczas ciąży, by zapobiec rozstępom.

 

• Olej z pestek moreli – skierowany przede wszystkim do osób ze skórą suchą, szorstką, popękaną, mieszaną oraz wrażliwą (także u dzieci). Nienasycone kwasy tłuszczowe, kwas oleinowy, linolowy, witamina A i B 17 sprawiają, że świetnie nawilża, odżywia i pielęgnuje skórę. Doskonale się wchłania, więc z powodzeniem można zastąpić nim raz na jakiś czas balsam! Zapobiega powstawaniu nowych zmarszczek!
• Olej z ogórecznika lekarskiego – jeżeli wasza skóra jest sucha, wrażliwa i popękana, ten olej z pewnością ją nawilży, odżywi i zregeneruje. To prawdziwa bomba składników aktywnych. W oleju z ogórecznika znajdziemy: magnes, potas, sole mineralne, alantoinę, kwasy organiczne, śluz, garbniki i flawonoidy oraz wyjątkowy kwas gammalinolenowy.
• Olej z oliwek – potocznie oliwa. Niezbędny do pielęgnacji słabo ukrwionej i suchej skóry. Równie dobrze sprawdzi się jako odżywcza maska na włosy oraz substancja do pielęgnacji paznokci. Oliwa w składnikach zawiera przeciwutleniacze działające antystarzeniowo i chroniące organizm przed wolnymi rodnikami.
• Olej z orzechów laskowych – pełny białka, witamin, składników mineralnych, kwasów linolowego i olejowego – odżywi, stonizuje i wypielęgnuje skórę zmęczoną suchą i wrażliwą.
• Olej z orzechów makadamia – jeżeli zależy wam na jędrniejszej i bardziej elastycznej skórze sięgnijcie właśnie po ten olej. Dzięki witaminom A, B i E oraz składnikom mineralnym przyda się także osobom walczącym z trądzikiem różowatym oraz pękającymi naczynkami. Jego zaletą jest świetna wchłanialność.
• Olej rokitnikowy – tłoczony z nasion rokitnika zwyczajnego. Bardzo podobny w składem do olejów lnianych i słonecznikowych. Działa przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie oraz kojąco. Chroni przed promieniowaniem słonecznym. Znajdziemy go w składzie kosmetyków regenerujących, przeciwsłonecznych oraz antystarzeniowych. Warto stosować go podczas odmrożeń, oparzeń, w kojeniu różnego rodzaju ran oraz egzem.
• Olej z rdzawej róży muszkatołowej – wytłaczana z dzikich róż. Dzięki kwasom oleinowym, linolowym, kartenoidom i flawonoidom a także witaminie C, A i E doskonale nawilża suchą skórę, wygładza blizny, regeneruje tkanki i likwiduje przebarwienia! Znajdziemy go w kosmetykach dla cery dojrzałej, suchej, borykającej się z egzemą lub z przebarwieniami.
• Olej rycynowy – wytwarzany jest z nasion wilczomlecza. Można rozpuścić go w alkoholu. Często pojawia się w składzie pomadek do ust. Pielęgnuje rzęsy, brwi i przesuszone włosy o rozdwajających się końcówkach. Olej rycynowy swoje właściwości zawdzięcza: kwasowi rycynolowemu, oleinowemu, linolowemu, palmitynowemu oraz kwasowi stearynowemu.
• Olej ryżowy – często stosowany podczas masaży, dzięki swoim właściwościom uspokajającym, nawilżającym i odżywiającym. Skuteczny w pielęgnacji skóry suchej i wrażliwej. Chroni przed promieniowaniem UV (tylko w niewielkim stopniu). Witamina E sprawia, że dobrze się przechowuje oraz nie powoduje alergii. Do jego składników czynnych możemy zaliczyć: kwas oleinowy i linolowy, antyutleniacz tokotrienol zapobiegający wolnym rodnikom oraz antystarzeniowy gamma oryzanol.
• Olej sezamowy – doskonale działa na skórę suchą, wrażliwą i słabo ukrwioną. Zapobiega utracie wilgoci w skórze głębokiej, chroni przed szkodliwymi czynnikami atmosferycznymi, uelastycznia skórę. Ponadto rozgrzewa, odtruwa i reguluje zarówno wytwarzanie sebum jak i metabolizm komórkowy i krążenie krwi oraz limfy w organizmie.
• Olej słonecznikowy – znany i lubiany w polskiej kuchni. Równie wart uwagi w kosmetyce. Posiada sporo witamin i lecytynę a także nienasycone kwasy tłuszczowe, woski i karoteny. Niezastąpiony w pielęgnacji skóry tłustej i mieszanej. Świetnie się wchłania. Pozostawia skórę miękką i gładką. Działa przeciwrodnikowo, przeciwzapalnie i normalizująco. Nie zapycha skóry! Znajdziemy go w kosmetykach do ciała także tych przeciwsłonecznych, bo posiada naturalne filtry UV.
• Olej sojowy – dzięki lecytynie, kwasom tłuszczowym i witaminie E sprawia, że skóra wygląda zdrowo i młodo, jest świetnie nawilżona i odżywiona. Olej chroni przed utratą wilgoci z warstw skóry głębokiej. Wyjątkowo dobrze się wchłania. Polecany zwłaszcza osobom z cerą tłustą, mieszaną i zanieczyszczoną. Często pojawia się jako podstawowy składnik w wielu kosmetykach.

 

• Olej z wiesiołka – spisze się wyjątkowo dobrze podczas pielęgnacji skóry dojrzałej i suchej. Nienasycone kwasy tłuszczowe w tym oleju spowalniają proces starzenia się skóry. Olej odpowiada za regulację ilości wilgoci w organizmie, wytwarzania sebum. Ładnie napina i uelastycznia skórę.
• Olej z pestek winogron – tłoczy się go z nasion winogron. Zawiera duże ilości kwasu linolowego. Podobnie jak olej sojowy, ten także najlepiej zatroszczy się o skórę tłustą, mieszaną i zanieczyszczoną. Olej z pestek winogron tonizuje skórę, szybko się wchłania i nie zatyka porów.
• Olej ze żmijowca – wytłaczany z nasion żmijowca zwyczajnego. Posiada żółtą barwę i delikatny roślinny zapach. Dzięki dużej zawartości kwasów tłuszczowych działa przeciwzapalnie i łagodząco. Wygładza i nawilża skórę dojrzałą, wrażliwą oraz suchą.

To już wszystkie oleje, o których chciałam Wam dzisiaj napisać. Do wyboru macie ogromną ilość produktów, które przygotowała dla nas sama natura :) Ja również polecam kosmetyki (jak Anna Pikura), które zawierają same naturalne składniki w tym właśnie oleje roślinne :) To prawdziwe cudeńka.
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na następny wpis!

Witajcie!
Dzisiejszy wpis będzie dotyczył olejów roślinnych i ich dobroczynnego wpływu na waszą skórę.

Osoby interesujące się choć trochę kosmetyką doskonale wiedzą, że oleje roślinne to znany składnik produktów kosmetycznych. Oleje znajdziemy w kremach, balsamach, maseczkach, peelingach, w pomadkach czy nawet w żelach pod prysznic! Stosowane są często przy okazji masaży (z dodatkiem glinki czy olejków eterycznych). Możecie jednak pójść o krok dalej i takie oleje zakupić i stosować samodzielnie w naturalnej pielęgnacji twarzy i ciała (jeżeli nie macie czasu na przygodę z olejami roślinnymi polecam serdecznie luksusowe biokosmetyki Anna Pikura, w których znajdziecie wyjątkowe oleje roślinne dające, w połączeniu z innymi naturalnymi składnikami czynnymi, naprawdę niesamowite efekty!).

Jeśli znaleźliście czas na domową, naturalną pielęgnację to warto poznać trochę bliżej obszerny świat olejów roślinnych. Olej to substancja, która posiada oleistą konsystencję w temperaturze pokojowej (oprócz oleju kokosowego, który zamienia się w płyn w temperaturze 25 stopni Celsjusza), otrzymywana z pestek, owoców, nasion lub kiełków. Oleje zazwyczaj łatwo się przyswajają (ze względu na budowę komponentów przypominającą budowę ludzkiej skóry) i nie występuje po nich reakcja alergiczna (jednak jak ze wszystkimi naturalnymi sposobami pielęgnacji tutaj także warto zrobić najpierw test skórny). Najważniejszymi składnikami każdego oleju jest ogromna ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych, o których wpływie na nasze piękno pisałam w poprzednich postach, oraz rozpuszczalne w tłuszczach witaminy.

O dobroczynnych właściwościach olejów roślinnych wiedziano już w Starożytnym Egipcie. Oleje stosowane były podczas rytuałów a także w codziennym życiu, jako ochrona przed palącym słońcem Afryki. Również pierwszy stworzony krem (receptura Galena z Pergamonu) w swoim składzie zawierał olej z oliwek (oliwę). Według niektórych autorów najstarszym olejem kosmetycznym był olej sezamowy. Aztekowie natomiast preferowali oleje z awokado i z jojoby.

Oleje dzielimy na trzy grupy (na podstawie zdolności zamieniania warstwy oleju w elastyczny film o stałym skupieniu; im szybciej wysycha tym olej zawiera więcej kwasów tłuszczowych):

1. oleje nieschnące – zawierające maksymalnie 19% kwasów tłuszczowych wielonienasyconych – możemy je przechowywać do 8 miesięcy. Doskonale spiszą się przy cerach suchych i dojrzałych (bez odpowiedniego oczyszczania twarzy mogą działać zaskórnikotwórczo). Do olejów nieschnących zaliczamy, m.in.: olej rycynowy, olej z awokado, olej z orzechów laskowych, olej z orzechów makadamii, olej z orzechów arachidowych, olej kokosowy, oliwę z oliwek, olej rzepakowy, olej z pestek dyni, olej ryżowy.
2. oleje półschnące – zawierające maksymalnie 49% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych – możemy je przechowywać do pół roku. Nadają się one praktycznie do każdego rodzaju cery. Do olejów półschnących zaliczamy: : olej z pestek moreli, olej sezamowy, olej migdałowy.
3. oleje schnące – posiadają ponad 50% kwasów tłuszczowych wielonienasyconych i mają dosyć krótki termin przydatności, bo tylko 4 miesiące. Najodpowiedniejsze do cer tłustych i mieszanych. Przykłady olejów schnących to: olej słonecznikowy, olej lniany, olej z konopi, olej z nasion wiesiołka, olej z rokitnika, olej z czarnuszki siewnej, olej sojowy, olej z pestek winogron czy olej z orzecha włoskiego.

Jak działają oleje? Oto niektóre z ich wyjątkowych właściwości:

• posiadają umiejętność rozpuszczania witamin i innych substancji o wysokiej biologicznej aktywności;
• wzmacniają barierę ochronną skóry (czyli działają okluzyjnie);
• zabezpieczają skórę przed utratą nawilżenia tworząc specyficzny film na jej powierzchni.
• dodają skórze jędrności, elastyczności, miękkości;
• zapobiegają łuszczeniu się skóry;
• wzmagają regenerację skóry, działają przeciwstarzeniowo;
• koją, wyciszają i leczą skórę;
• działają odprężająco i tonizująco na ciało;
• chronią nawet najdelikatniejszą skórę (nadwrażliwą) – stosuje się je w pielęgnacji dzieci;
• pielęgnują i chronią włosy – zwłaszcza osłabione, wypadające a także bardzo zniszczone zabiegami i niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi;

A jakie oleje będą idealne do poszczególnych rodzajów skóry? Oto niektóre z nich!

• Olej z kminku, z jojoby, olej z dzikiej róży, olej migdałowy, morelowy, olej andiroba i olej arganowy będą niezastąpione w pielęgnacji skóry wrażliwej.
• Olej z kiełków pszenicy, olej z dzikiej róży i ponownie olej morelowy oraz olej arganowy z powodzeniem zastąpią niektóre kosmetyki do cery dojrzałej.
• Olej z jojoby, olej z orzechów makadamia, olej sezamowy, olej z orzechów laskowych i olej z dzikiej róży doskonale spiszą się w pielęgnacji cery normalnej.
• Olej z jojoby, olej z orzechów laskowych, olej z orzechów makadamia, olej z kukurydzy oraz olej arganowy świetnie zatroszczą się o cerę tłustą i mieszaną.
• Olej z avocado, olej z jojoby, olej z orzechów makadamia,  olej z kminku, olej migdałowy, morelowy, oliwa z oliwek, olej z kiełków pszenicy, oraz olej z dzikiej róży będą niezastąpione dla skóry suchej.
• Olej z orzechów makadamia, olej z migdałów, olej morelowy i słonecznikowy, oliwa z oliwek oraz olej sezamowy będą odpowiednie do pielęgnacji nadwrażliwej skóry małych dzieci.
• Oliwa z oliwek, olej z orzechów makadamia, olej z awokado i olej z jojoby będą niezastąpione podczas opalania.

Dodatkowo, oleje roślinne możemy z powodzeniem spożywać – troszczą się one wtedy o nasz wygląd od wewnątrz! Pamiętajcie jednak, że oleje (z wyjątkiem oleju kokosowego) zazwyczaj jemy na zimno – jako dodatek do sałatek lub zamiennik masła czy margaryny.

Powinniśmy zwracać uwagę na to skąd kupujemy olej. Najlepsze są oleje tłoczone na zimno (właśnie dlatego nie wytrzymują wysokich temperatur, jednak przepięknie pachną, cudnie smakują i mają dużo większą ilość kwasów tłuszczowych i witamin) z roślin pochodzących z ekologicznych upraw. Mamy wtedy pewność, że ich wartość biologiczna jest znacząca. Pamiętajmy również, aby oleje przechowywać w zaciemnionych i chłodnych miejscach – wtedy będziemy pewni ich wysokiej jakości i skuteczności.

Na dzisiaj to już wszystko. W poście za tydzień przyjrzymy się bliżej olejom stosowanym w kosmetyce i dowiemy się jak szczegółowo działają i w czym mogą nam pomóc.

Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia!

Witajcie. W dzisiejszym wpisie kolejny raz pojawi się wróg wszystkich kobieta – cellulit! Do tej pory określiliśmy czym jest cellulit, jak wpływa na nasze zdrowie i nasz wygląd, jak z nim walczyć za pomocą masaży i zabiegów kosmetologicznych oraz, co jeść, by cellulit zniknął raz na zawsze. Jeżeli chcemy naprawdę spektakularnych efektów musimy połączyć odpowiednią dietę, zabiegi i masaże z ćwiczeniami, o których będzie nasza nowa notka.

Istnieje wiele zdań na temat tego, jakie ćwiczenia najlepiej działają na cellulit. Od razu jednak zaznaczę, że same ćwiczenia, bez zmiany diety, jeżeli już pomogą to tylko nieznacznie, a mogą nawet zaszkodzić. Dlaczego? Otóż, wykonując ćwiczenia siłowe, których celem jest budowa tkanki mięśniowej, może okazać się, że cellulit z naszych ud nie zniknął, uda stały się większe (przez wzrost mięśni) a cellulit jest bardziej widoczny (wypchnięty). Jeżeli jednak umiejętnie dobierzemy ćwiczenia – polecam pomoc trenerów na siłowni, będziemy trzymać się diety antycellulitowej i masować nasze ciało (nawet samodzielnie) – możemy liczyć na piękne i gładkie uda, biodra i pośladki.
Poniżej przedstawię kilka ćwiczeń, o których warto pomyśleć, gdy zaczynamy walkę z cellulitem. Aby walka była skuteczna pamiętajmy, aby ćwiczenia wykonywać regularnie i przez odpowiedni czas. Musimy spalić tkankę tłuszczową i pozbyć się toksyn z naszego organizmu – to pierwsze kroki do pożegnania cellulitu.

Najpierw kilka "ćwiczeń" dla osób, tak zabieganych, że nie mogą pozwolić sobie na wizyty w siłowni.

– chodzenie – wystarczy każdego dnia godzina spaceru, aby poprawić krążenie w nogach i pośladkach!
– szybki marsz – te same efekty, co podczas spaceru, jednak większa intensywność jeszcze bardziej poprawia metabolizm!
– bieganie – staraj się biegać równo, zachować jedno tempo!
– pływanie – świetny sposób na utratę tkanki mięśniowej, pływaj różnymi stylami, by angażować wiele grup mięśni!
– rower – wycieczki po okolicach nie tylko są przyjemne dla oka, ale i doskonałe dla kondycji twoich ud i pośladków!

Przedstawione powyżej ćwiczenia należą do treningu aerobowego. Możemy dodać do niego także aerobik. Usprawnienie krążenia bezpośrednio wiąże się z wydalaniem toksyn z organizmu i lepszym funkcjonowaniem układu limfatycznego. To właśnie złogi limfy odpowiedzialne są za znienawidzone przez nas grudki pod skórą.
Trening aerobowy powinien trwać nie krócej niż 35 minut i powinniśmy powtarzać go nie rzadziej niż 2 razy w tygodniu.

Kolejnym dobrym pomysłem na walkę z cellulitem jest rozciąganie. Najkorzystniej widać to podczas jogi. Rozciągając nasze ciało, spalamy tłuszcz, pozbywamy się toksyn a co więcej, zmuszamy komórki tłuszczowe, które tworzą nierówności pod naszą skórą, do zanikania. Rozciąganie w pewnym sensie rozciąga także ów tłuszcz i powoli go rozbija, a nasza skóra staje się piękna i gładka. Tutaj przyznaję efekty widziałam na własne oczy. Moja mama zawsze była osobą przy kości. W pewnym momencie swojego życia (dobrze po 40-tce) zaczęła uczęszczać na jogę. Maksymalnie 2 razy w tygodniu po 1,5 godziny. Na początku była zmęczona po powrocie, ale z każdym kolejnym treningiem stawała się coraz bardziej zadowolona i uśmiechnięta, miała więcej siły i energii. Jeżeli chodzi o wygląd ciała, to zmieniał on się bardzo powoli, ale efekty jogi są znakomite. Teraz po ok. 5 latach treningu wygląda lepiej niż, gdy miała 35 lat. Cellulit z ud i pośladków zniknął! Ma pięknie wymodelowane nogi i pupę. Dlatego każdemu z czystym sumieniem polecę tę formę treningu antycellulitowego. Oczywiście, tutaj efekty nie są tak szybkie jak podczas pozostałych ćwiczeń, jednak zdecydowanie warto na nie poczekać.

Sam trening aerobowy to ciągle może być za mało, by na zawsze pozbyć się pomarańczowej skórki. Warto wykonywać ćwiczenia siłowe, skupione wokół obszarów ciała, z którymi mamy cellulitowy problem. Im bardziej intensywne ćwiczenia i im bardziej się podczas nich spocimy, tym lepszych efektów możemy oczekiwać.
Oto przykłady ćwiczeń na uda, biodra i pośladki (ćwiczyć tak może każdy, niezależnie od wieku – uprzedzam jednak kolejny raz, że warto pełną serię i częstotliwość ćwiczeń antycellulitowych skonsultować z profesjonalnym trenerem):

• Świeca – podczas leżenia na plecach unosimy w górę obie wyprostowane nogi, najlepiej do pionu, następnie na zmianę uginamy kolana, pozycję z ugiętym kolanem utrzymujemy przez chwilę, wracamy do pozycji wyjściowej i uginamy drugie kolano. Ćwiczenie kontynuujemy przez 5 minut.
• Nożyce boczne – leżąc na boku unosimy wyprostowaną nogę, tak, by kolano nie dotykało podłogi, druga noga może leżeć zgięta na ziemi, dla zaawansowanych – może być także wyprostowana i uniesiona, następnie nogę która jest wyżej unosimy do maksymalnej pozycji i opuszczamy przez 2,5 minuty, po tym czasie zmieniamy bok i ćwiczenie powtarzamy.
• Waga – siadamy na podłodze z wyprostowanymi nogami i plecami. Unosimy obie nogi w górę, chwilę wytrzymujemy i opuszczamy do poprzedniej pozycji, ćwiczenie powtarzamy przez 5 minut.
• Z krzesłem – opieramy lewą rękę o krzesło i stajemy na lekko ugiętej w kolanie lewej nodze. Prawą nogę unosimy w bok przez kolejne 2,5 minuty, po tym czasie zmieniamy nogę i powtarzamy ćwiczenie.
• Na brzuchu – leżąc na brzuchu splatamy ręce pod brodą, nogi prostujemy. Następnie na przemian unosimy nogi w górę. To ćwiczenie również powinno trwać 5 minut.
• Wypady – ustawiamy się prosto, łączymy stopy. Robimy krok w tył jedną nogą – palce cały czas niech dotykają podłogi. Następnie zginamy kolano drugiej nogi. W maksymalnym wychyleniu wytrzymujemy 5 sekund. Wracamy do pozycji poprzedniej zmieniamy nogę i powtarzamy ćwiczenie. Najlepiej 10-15 wypadów na każdą nogę. Dla osób bardziej zaawansowanych polecam dodać obciążniki i ćwiczyć z hantelkami lub kettlebellem.
• Napinanie nóg – leżąc na brzuchu, zginamy łokcie, brodę kładziemy na splecionych dłoniach. Przyciskamy biodra do podłogi i unosimy jedną nogę w górę, utrzymujemy ją przez kilka sekund w powietrzu i wykonujemy ruchy kostką zgodnie z ruchami wskazówek. Wolno opuszczamy nogę, wykonujemy to samo ćwiczenie na drugą nogę. Powtarzamy po 5 razy.
• Przysiady – najlepszy sposób na szybkie efekty. Dobrze wykonane przysiady charakteryzują się stopami ustawionym na szerokość barków lub trochę szerzej, prostymi plecami podczas schodzenia w dół oraz biodrami wypchniętymi do tyłu, stopami dociśniętymi cały czas do podłogi i kolanami utrzymanymi w tej samej pionowej pozycji. My polecamy przysiady z pomocą krzesła. Ustawiamy się przed krzesłem i rozpoczynamy ruch jakbyśmy chcieli na nie usiąść zaraz przed dotknięciem siedziska napinamy mięśnie pośladków, wytrzymujemy 5 sekund i wracamy do pozycji wyprostowanej. Wykonujemy 3 serie po 10 przysiadów. Dla osób zaawansowanych polecamy wykonanie tego ćwiczenia z obciążeniem (na siłowni na przykład ze sztangą!).
• Podnoszenie nóg – siadamy na kolanach na podłodze, kładziemy się do przodu i podpieramy łokciami. Jedną nogę odchylamy maksymalnie do tyłu, palce nogi mają dotykać podłogi, po chwili unosimy tę nogę i opuszczamy 10 razy, gdy nogę unosimy napinamy mięśnie brzucha i pośladków. Powtórz ćwiczenie na drugą nogę i wykonaj 3 serie tego ćwiczenia.

Trening siłowy, aby był skuteczny, powinniśmy wykonywać 3-4 razy w tygodniu, doskonale jeśli będzie przepleciony treningiem aerobowym.

Pamiętajcie o piciu dużych ilości wody! Ona też pomaga wypłukać toksyny z organizmu!

Niskotłuszczowa dieta i cudowny masaż (jak w Klinice Anna Pikura) z pewnością dopełnią powyższe ćwiczenia i sprawią, że pożegnacie się z cellulitem na zawsze!

Witajcie!
Dzisiaj opowiem Wam o niezwykłych właściwościach masaży. Są one nie tylko cudnie relaksujące i uspakajające, potrafią także dodać energii, wyszczuplić i pomóc w walce z cellulitem. Co więcej! Sprawiają, że czujemy się młodsi i właśnie tak wyglądamy. Leczą i koją.

Ale zacznijmy od początku. Masaż znano już w starożytnych Chinach. Tam jego głównym zadaniem była poprawa samopoczucia. Wykonywane uciski i ruchy z czasem ewoluowały i dziś mamy ogromną ilość masaży, wykonywanych dłońmi, stopami, łokciami lub przy pomocy różnych przedmiotów.

Dobroczynne efekty masowania zna każdy, kto regularnie poddaje się masażom wykonywanym przez profesjonalny personel w salonach kosmetycznych. Działanie masażu jest albo miejscowe bądź ogólne – wtedy masaż oddziałuje na cały organizm. Masaż poprawia krążenie, również limfatyczne. Skóra staje się jędrna, elastyczniejsza i lepiej odżywiona. Pomaga również usunąć martwy naskórek – dlatego często w salonach masażom towarzyszy peeling dla osiągnięcia pełnego spektrum działania. Masaż klasyczny rozluźnia, ale dodaje także energii.

Masaż to nie tylko jeden rodzaj dotyku. Każda technika odpowiada za inne efekty masażu, dlatego tak ważne jest, aby wykonywał go profesjonalista, który zna anatomię człowieka i w żaden sposób nie zaszkodzi:

• Głaskanie – zazwyczaj to początek i koniec masaży. Reguluje wydzielanie sebum, usuwa zrogowaciały naskórek. Nasza skóra staje się miękka, gładka i sprężysta. Jest niejako przygotowaniem skóry do kolejnej części masażu.
• Rozcieranie – poprawia metabolizm komórkowy i krążenie. Rozgrzewa. Pamiętajcie, że nie należy go wykonywać w okolicach oczu, bo grozi to nawałem nowych zmarszczek lub pogłębieniem już istniejących.
• Ugniatanie – również przyspiesza krążenie, doskonale napina skórę i sprawia, że jest bardziej elastyczna. Warto pamiętać, że osoby z problemem pękających naczynek nie powinny być w ten sposób masowane.
• Wyciskanie – zazwyczaj stosowane w końcówce zabiegu. Usuwa toksyny i zastoje limfatyczne z naszego organizmu.

Masaż często "pożyczany" jest przez różne zabiegi medycyny estetycznej. Zabieg endermologii na przykład polega na "rolowaniu" skóry między dwoma rolkami urządzenia, którym steruje kosmetolog. Skóra staje się ujędrniona, zwiększa się także spalanie tkanki tłuszczowej, a w efekcie ciało staje się szczuplejsze i gładsze (pozbawione cellulitu).

Przez stulecia techniki masażu bardzo się rozwinęły. Poniżej wymienię te najważniejsze, które cechują się największym wpływem na organizm człowieka zarówno zdrowotnym jak i upiększającym.

MASAŻ KLASYCZNY – jest najbardziej popularnym masażem. Nie tylko leczy, ale poprzez oddziaływanie mechaniczne na skórę, tkankę podskórną, mięśnie i stawy przeciwdziała wielu chorobom. Dodatkowo przyspiesza metabolizm i zmniejsza tkankę tłuszczową, co poprawia wygląd i strukturę skóry. Odstresowuje i rozluźnia. Można wykonywać taki masaż na całe ciało, bądź na jego część.
MASAŻ RELAKSACYJNY – to doskonały sposób na odprężenie się po ciężkim dniu pracy. Współcześnie duża część dolegliwości takich jak: ból pleców, szyi, ból głowy, zmęczenie oczu, zmniejszona koncentracja, depresja, nerwowość, nadpobudliwość, zmęczenie i skoki ciśnienia krwi związana jest z wysokim poziomem stresu. Masaż relaksacyjny rozluźnia dzięki spokojnym, równomiernym, rytmicznym i łagodnym ruchom masażysty. Zabieg ten pomaga przywrócić prawidłowe krążenie, rytm serca i ciśnienie krwi. Dodatkowo jest niezrównanym sposobem na walkę z bezsennością. Relaks podczas masażu ma różne poziomy:
– fizyczny – zmniejszenie napięcia mięśni i całego ciała;
– emocjonalny – wyciszenie, uspokojenie oraz uczucie radości;
– psychiczny – zwiększenie poczucia własnego ciała i reakcji psychosomatycznych.
Zazwyczaj podczas tego rodzaju masażu, zabiegowi towarzyszy uspokajająca muzyka, aromatyczne  świece, kadzidła.
MASAŻ ODCHUDZAJĄCY – pomaga zlikwidować nadmiar tkanki tłuszczowej. działa zwłaszcza na pośladki, biodra oraz uda. pozwala zmniejszyć wagę. Mocne, intensywne masowanie spala tkankę tłuszczową i przyspiesza metabolizm, usuwa toksyny łącznie z rozbitą tkanką tłuszczową z organizmu. Poprawia ukrwienie i ujędrnia skórę. Często podczas masażu stosuje się specjalne kosmetyki, które dodatkowo pobudzają przemianę materii i działają rozgrzewająco. Zazwyczaj serii takich masaży towarzyszy odpowiednia dieta i ćwiczenia, by uzyskać maksymalne efekty.
MASAŻ ANTYCELLULITOWY (drenaż limfatyczny) – aby poradzić sobie z pomarańczową skórką najlepsze będzie poddanie się manualnemu drenażowi limfatycznemu, który stymuluje krążenie krwi oraz limfy, usuwa toksyny, natlenia i odżywia komórki, regeneruje skórę, która staje się gładka i elastyczna.

MASAŻ TWARZY – upiększa i relaksuje. Z powodzeniem można wykonywać go w domu, oczywiście stosując się do odpowiednich reguł. Uelastycznia skórę, działa przeciwzmarszczkowo, poprawia ukrwienie skóry i ją wyjątkowo wygładza. Odstresowuje i działa uspokajająco. Pobudza krążenie krwi co rozszerza pory i pozwala na wniknięcie większej ilości składników odżywczych ze stosowanych kosmetyków. Działa także przeciwbólowo! Taki masaż wykonywany kolistymi ruchami od szyi w górę, 2 x dziennie po 5 minut podczas aplikacji kremu, wzmocni, odbuduje i doda blasku skórze twarzy.
MASAŻ AROMATERAPEUTYCZNY – zazwyczaj całego ciała. Stosowane podczas masażu zapachowe olejki mają przede wszystkim oddziaływać na nasz zmysł węchu i tym samym w zależności od wybranego zapachu: uspokajać, rozluźniać lub pobudzać i dodawać energii.

MASAŻ KOSMETYCZNY – działa korzystnie na twarz i szyję, polega na oczyszczeniu skóry z martwego naskórka, usunięciu toksyn i poprawie krążenia krwi i limfy. Skóra odzyskuje piękną barwę oraz blask i jędrność. Seria takich zabiegów potrafi zlikwidować małe zmarszczki i wyraźnie spłycić głębsze. Dodatkowo relaksuje i odpręża.
MASAŻ BAŃKAMI – świetny na cellulit masaż wykorzystujący terapię podciśnieniową. Polega na zasysaniu skóry oraz tkanki podskórnej do bańki, w której utworzyło się podciśnienie.

MASAŻ LECZNICZY – wyrównuje pewne zaburzenia oraz leczy je. Przypomina masaż klasyczny. Rozluźnia miejscowe przykurcze, likwiduje różnego rodzaju ból, np. wywołany rwą kulszową. To tak naprawdę każdy masaż, który w jakiś sposób leczy nasz organizm. Często poprzedza się go naświetlaniem podczerwienią czy okładami rozgrzewającymi.
MASAŻ IZOMETRZYCZNY – to silne i głębokie masowanie mięśni w czasie skurczu izometrycznego. Zwiększa masę mięśniową oraz rozwija siłę.
MASAŻ SPORTOWY – współcześnie niezbędny element treningu sportowców. Masaż po treningu rozluźnia mięśnie i zwalcza zmęczenie. Konieczny jest także w czasie, gdy mięśnie ćwiczącego nie mogą samoistnie odpocząć, np. podczas turniejów i wieloetapowych wyścigów.
MASAŻ KRĘGOSŁUPA – przywraca kręgi do ich właściwego położenia oraz przywraca ich prawidłową ruchomość. Odpręża mięśnie grzbietu, niezastąpiony przy skrzywieniu kręgosłupa, przeciążeniach i skoliozie.
MASAŻ SEGMENTARNY – pomaga w leczeniu chorób narządów wewnętrznych. Używając określonych chwytów, uwzględnia wszelkie zmiany odruchowe i podaje sposoby ich usuwania. To zazwyczaj uzupełnienie masażu klasycznego.

AKUPRESURA – inaczej masaż punktowy – udrażnia kanały energetyczne poprzez odpowiednie formy ucisku, daje efekty zarówno profilaktyczne jak i terapeutyczne.
MASAŻ STÓP – od pewnego czasu wiadomo, że uciskając pewne określone miejsca na stopach i dłoniach oddziałujemy na różne narządy w naszym organizmie. Masaż poprawia przepływ energii przez ciało, likwiduje ból i napięcie konkretnych narządów.
MA-URI – nowozelandzka sztuka masażu, rytuału uczącego żyć w harmonii z naturą. Podczas masażu wykorzystywana jest odpowiednia muzyka pobudzająca dodatkowo zmiany w ciele i psychice osoby poddanej polinezyjskiemu masażowi. Zabieg ma poprawić zdrowie, relację z ludźmi, naturą i samym sobą.
MASAŻ GORĄCYMI KAMIENIAMI – łączy drenaż, termoterapię, akupresurę, aromaterapię oraz masaż szwedzki. Zazwyczaj towarzyszy mu uspokajająca muzyka i pięknie pachnące olejki eteryczne. Rozluźnia ciało i zmniejsza stres działając bezpośrednio na termoreceptory w skórze osoby masowanej.

Istnieje ogromna ilość innych masaży, o których można byłoby pisać godzinami. Warto chociażby wspomnieć o: masażu tybetańskim, tajskim, masażu podwodnym i wodnym, masażu kontrlateralnym, shiatsu, masażu stemplami i różnych odmianach masażu ajurwedyjskiego.

Pamiętajcie, że nie każdy może poddać się masażom – najczęstsze przeciwwskazania (zwłaszcza masażu kosmetycznego) to:

• ciąża (istnieją specjalne masaże skomponowane dla kobiet w ciąży!),
• stany zapalne, alergiczne i zakaźne skóry,
• stany gorączkowe,
• wady serca,
• zapalenie żył i świeże zakrzepy,
• nadczynność tarczycy.

Dlatego tak ważne jest, aby masażysta przed wykonaniem zabiegu przeprowadził dokładny wywiad z masowaną osobą.

To już wszystko na dzisiaj. Do zobaczenia!